B.B. King
Üye
beyler böyle bir başlık açtım.belki tutar,hoşunuza gider,belki saçma bulunur silinir ama hem eğlenmek hem de anılarımızı paylaşmak için böyle bir başık açtım.
hemen hepimiz hayatı boyunca dayak(lar) yemiştir.hiç yemedim diyene şaşırırım doğrusu.bu kimi zaman öğretmenden olmuştur,kimi zaman aileden birisinden,kimi zaman sokak kavgası,kimi zaman kız kavgası..1001 çeşit kavga var.ve dayak atmak kadar dayak yemek de var.bu hayatın içinde olan birşey.
eğer kötü sonuçlar doğurmayıp basit bir dayak yemek şeklinde kaldıysa kimi zaman bu dayaklar eğlence konusu bile olabiliyor.
ben en son kardeşim dediğim,eski bir arkadaşımdan dayak yedim.ufak bir argo kelime kullandım diye (ana-bacı yok kesinlikle,küfür de değil) çok büyüttü ve üzerime yürüdü..çok samimi ve eski bir arkadaşım olduğu için karşılık vermedim..suratıma geçirdi ve boğazımı sıkmaya başladı..ben gene karşılık vermedim.sonra ayrıldık.5 dk. sonra da özür diledi barıştık.hala mahcubiyet duyar bana karşı,bilirim.bu tam dayak sayılmaz,çünkü karşılık vermedim (veremedim değil,vermedim) ama gene de surata sağlam bir darbe yedik.
top 5 listemse:
-lise 1'de kimya hocasından yediğim dayak. (sakız çiğnediğim için elinin tersiyle geçirdi,yüzük dudağımı patlattı)
-orta 3'te babamdan yediğim dayak. (devamsızlıktan kaldığım için sokağın ortasında tekme,yumruk kickboks hareketleri falan
)
-3 sene önce tinercilerden yediğim dayak. (en pisi,yalnız yakalandım ve karşı tarafı sayamadım bile.
hastaneye kaldırıldım hiç hoş bir anı değil.
)
-2 sene önce bar çıkışı şarkı isteme meselesi yüzünden 5'e 2 yakalandığımızda kan kardeşimle yediğimiz dayak. (ama karşı tarafa ağır zaafiyet verdik,hakkımızı yemeyin.
)
-gene lise 1'de eski milli boksör olan tarih hocamızdan yediğim tek yumruk. (ben hayatımda böyle yumruk yemedim kardeşim.
)
tabii yaş büyüyünce artık kavga mavga zor oluyor biraz.cesaret edebilen de çıkmıyor zaten.o yüzden hep eski anılar bunlar.yeni yok malesef.en son ilk başta bahsettiğim arkadaşımdan dayak yemiştim 1 sene önce falan.o da benim efendiliğimden,karşılık vermeyişimden kaynaklandı.
ama eminim çok daha komik anıları olanlar vardır içimizde.
hemen hepimiz hayatı boyunca dayak(lar) yemiştir.hiç yemedim diyene şaşırırım doğrusu.bu kimi zaman öğretmenden olmuştur,kimi zaman aileden birisinden,kimi zaman sokak kavgası,kimi zaman kız kavgası..1001 çeşit kavga var.ve dayak atmak kadar dayak yemek de var.bu hayatın içinde olan birşey.
eğer kötü sonuçlar doğurmayıp basit bir dayak yemek şeklinde kaldıysa kimi zaman bu dayaklar eğlence konusu bile olabiliyor.
ben en son kardeşim dediğim,eski bir arkadaşımdan dayak yedim.ufak bir argo kelime kullandım diye (ana-bacı yok kesinlikle,küfür de değil) çok büyüttü ve üzerime yürüdü..çok samimi ve eski bir arkadaşım olduğu için karşılık vermedim..suratıma geçirdi ve boğazımı sıkmaya başladı..ben gene karşılık vermedim.sonra ayrıldık.5 dk. sonra da özür diledi barıştık.hala mahcubiyet duyar bana karşı,bilirim.bu tam dayak sayılmaz,çünkü karşılık vermedim (veremedim değil,vermedim) ama gene de surata sağlam bir darbe yedik.
top 5 listemse:
-lise 1'de kimya hocasından yediğim dayak. (sakız çiğnediğim için elinin tersiyle geçirdi,yüzük dudağımı patlattı)
-orta 3'te babamdan yediğim dayak. (devamsızlıktan kaldığım için sokağın ortasında tekme,yumruk kickboks hareketleri falan

-3 sene önce tinercilerden yediğim dayak. (en pisi,yalnız yakalandım ve karşı tarafı sayamadım bile.


-2 sene önce bar çıkışı şarkı isteme meselesi yüzünden 5'e 2 yakalandığımızda kan kardeşimle yediğimiz dayak. (ama karşı tarafa ağır zaafiyet verdik,hakkımızı yemeyin.

-gene lise 1'de eski milli boksör olan tarih hocamızdan yediğim tek yumruk. (ben hayatımda böyle yumruk yemedim kardeşim.

tabii yaş büyüyünce artık kavga mavga zor oluyor biraz.cesaret edebilen de çıkmıyor zaten.o yüzden hep eski anılar bunlar.yeni yok malesef.en son ilk başta bahsettiğim arkadaşımdan dayak yemiştim 1 sene önce falan.o da benim efendiliğimden,karşılık vermeyişimden kaynaklandı.
ama eminim çok daha komik anıları olanlar vardır içimizde.